ریشه ی رپ در ادبیات فارسی

احتمال داده می‌شود که آهنگ «یک یاری دارم» از بدیع زاده اولین آهنگ رپ ایرانی باشد (با توجه به تنالیته و ساختار کلامی).^[۳] اولین آهنگ رپ فارسی در سبک پاپ، توسط حسن شماعی زاده در اوایل دهه ۶۰ همراه فرزندش با مطلع شعر می‌دونم که دروغ میگی وقتی میگی که دوسم می‌داری سپس در اوایل دهه ۷۰ توسط گروه سندی با آهنگ مشهور پری و سپس در اواخر دهه ۱۳۷۰ خورشیدی در یک برنامهٔ تلویزیونی به نام «اکسیژن» در ایران پخش شد. این قطعه توسط شهاب حسینی مجری برنامه خوانده شد و تاحدودی مورد توجه قرار گرفت.^[۴] تقریباً دو سال بعد از این رخداد، اولین آلبوم رپ فارسی در ایران توسط شاهکار بینش‌پژوه با نام اسکناس منتشر شد. این آلبوم که در سبک رپ طنز بود و اولین آلبوم رپ فارسی بود که در ایران با مجوز رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد، چندان مورد استقبال واقع نشد.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

داستان واقعی در مورد فعالیت گروه‌های زیرزمینی رپ فارسی در ایران به دلیل پیچیدگی شرایط و تحت فشار بودن هنرمندان این سبک از موسیقی زیرزمینی، منابع موثق دال بر تاریخچه اصلی برنامه‌های ملاقات و نحوه شکل گیری گروه‌های ابتدائی هنرمندانی داخل مرزهای ایران شروع به کار کردند، برای عموم پخش نمی‌شود. در اواخر دههٔ هفتاد خورشیدی رپ فارسی شکل جدی تری به خود گرفت، سروش لشکری با نام مستعار هیچکس در داخل ایران (که بیشترین تاثیر را بر این سبک موسیقی داشته است و باعث ماندگاری و تداوم این سبک تا به امروز شده است چرا که تا قبل از آن کسی بصورت رسمی به عنوان خوانندهٔ رپ فارسی مطرح نبود به همین دلیل هیچکس را پدر رپ فارس نیز می‌نامند)، بهنام مهرخوان با نام مستعار دیو سپید در آمریکا اولین خوانندگان و گروه زد بازی از اولین گروه‌های از این دست باشند که به رپ فارسی پرداختند.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

باز تاب در صداوسیما

در سال ۱۳۸۵ خورشیدی، رضا عطاران در عنوان‌بندی چند مجموعهٔ تلویزیونی از جمله متهم گریخت موسیقی رپ اجرا کرد. هم‌چنین در تعطیلات نوروزی سال ۱۳۸۶ مجموعهٔ تلویزیونی دیگری به کارگردانی رضا عطاران به نام ترش و شیرین از شبکهٔ سوم سیما پخش شد^[۵] که در عنوان‌بندی آغازین آن، رضا عطاران یک شعر (از نیلوفر لاری‌پور) را به صورت رپ می‌خواند ومحسن نامجو نیز با آواز وی را همراهی می‌کرد.^[۶] رضا عطاران و امیرحسین مدرس در عنوان‌بندی یک مجموعهٔ تلویزیونی دیگر به نام خانه به دوش نیز قطعه‌ای به سبک «رپ-پاپ» فارسی خواندند، که مورد توجه قرار گرفت.^[۴]

در پاییز سال ۱۳۸۵ پس از انتشار فیلم خصوصی زهرا امیرابراهیمی، یک خواننده رپ به نام یاسر (با نام هنری یاس)، با خواندن قطعه‌ای به نام «سی‌دی رو بشکن» و تشویق شنونده به قطع زنجیرهٔ پخش فیلم خصوصی آن بازیگر تلویزیون، ابعاد اجتماعی موسیقی رپ را بیش از پیش به نمایش گذاشت.^[۳] در زمستان سال ۱۳۸۵، سروش لشکری با اسم هنری هیچکس، در ترانه‌ای به نام «وطن پرست» در دفاع از برنامه انرژی هسته‌ای ایران که از موضوعات مهم سیاسی وقت بود کرده‌است. همچنین در این آلبوم (جنگل آسفالت)، مهدیار آقاجانیآهنگساز این آلبوم از تلفیق موسیقی سنتی ایرانی با سبک رپ بهره برده‌است و صدای سازهایی مانند عود، تمبک، نی، دف، قانون و آوازهای ایرانی در آن شنیده می‌شود.^[۷]

در سالهای بعد افرادی مانند بهرام و  شاهین نجفی و... ظاهر شدند که  متاسفانه در آثارخود به توهین به مقدسات و استفاده از الفاظ رکیک پرداختند و موسیقی رپ به آلودگی دچارشده وهمین باعث شد تا بحث مبارزه با موسیقی رپ شکلی جدی بخودبگیرد. و چندین سایت مربوط به این سبک موسیقی فیلتر و شماری از اعضای گروه‌های موسیقی ایرانی موسوم به «زیرزمینی» بازداشت و استودیوهایی که در آن آهنگ‌های خود را ضبط می‌کردند توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران پلمپ شد. همچنین رپرها ناآگاه و سطحی نگر دیگری با انتقاد از اسلام و اعتقادات ریشه دار مذهبی ملت ایران به این جنجال رونقی تازه دادند. در همین اثنی رپرهایی مانند بی باک، شاهین نجفی، عرفان (خواننده)، رضا پیشرو، بهرام، یاس و مهدار و علی قاف آهنگهایی را با موضوعات اجتماعی و سیاسی پخش کردند که مضمون آنها انتقاد از سیاست‌های اجرایی، فضای حاکم بر کشور و مشکلات اجتماعی ناشی از سیاست‌های فرهنگی است.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

رابطه شعر رپ فارسی با بحر طویل

«بحر طویل» یکی از قالب‌های نسبتاً نوین شعر فارسی است که سرایش رسمی آن تقریباً از دورهٔ صفویه آغاز شد. از دیدگاه فنی این قالب از تکرار نامحدود و دلخواه یک رکن عروضیسالم به‌مانند «فاعلاتن» ساخته می‌شود و همچنین لزومی برای طول مصراع‌ها در آن وجود ندارد. یک مصراع می‌تواند تا جایی که سراینده احساس می‌کند باید کشیده گردد، کشیده شود و سپس قافیه‌ای آورده شود و به مصراع بعد برویم. البته بحر طویل علاوه بر قافیهٔ پایانی می‌تواند در میانهٔ مصراع هم قافیه داشته باشد.^[۹] در حال حاضر، بسیاری از رپ خوان‌های ایران، در تلاش برای نزدیک کردن شعرهای خود به این گونهٔ شعری هستند.

در زبان فارسی، زیبایی‌شناسی بحر طویل بسیار ساده و زودیاب و لذت‌بخش بوده‌است و شاید به همین دلیل باشد که این قالب از قالب‌های عامیانه و مردم‌پسند شعر فارسیبوده‌است و شعرای مهم و جدی چندان به سرودن آن تمایلی نداشته‌اند. شاعر طنزپرداز معاصر «ابوالقاسم حالت» منظومهٔ «هدهدنامه»اش را در این قالب سروده‌است. متن برخی ترانه‌های رپ فارسی از جهت شعری شباهت زیادی با بحر طویل دارد اگر چه از نظر محتوایی و استفاده از وزن‌های عروضی چنین شباهتی را ندارد.

از معدود اشخاصی که در رپ فارسی از این سبک شعری پیروی می‌کنند می‌توان «بابک تیغه» و وحید از گروه ارتش قلم را نام برد.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

موقعیت رپ در ایران

در چند سال اخیر به تعداد گروه‌های رپ در داخل ایران افزوده شده‌است. همچنین آهنگ‌های فارسی تعدادی گروه رپ‌خوان در خارج ایران نیز از طریق اینترنت در ایران منتشر می‌شود.^[با توجه به اینکه که اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای توزیع قانونی تولیدات موسیقایی، برای این افراد عملاً امکان‌پذیر نبوده‌است، و با توجه به فقدان قانونی انتشار الکترونیک و حق کپی رایت آثار، پخش این آهنگ‌ها از طریق اینترنت و وب‌گاه‌ها ی شخصی به گوش شنوندگان می‌رسانندو همین باعث شده که آثار مستهجن و مخربی منتشر شوند.

تصویری که از موسیقی رپ در ایران ترویج می‌شد گاهی آن را مرتبط با جریان‌هایی نظیر شیطان‌پرستی قرار می‌داد. در ۲۵ مهرماه ۱۳۸۷ برنامه‌ای از یکی از شبکه‌های تلویزیونی ایران پخش شد که به گفته سازندهٔ آن، به بینندگان نشان می‌داد که شیطان‌پرستی رابطه‌ای با رپ ندارد.با این حال، به نظر برخی منتقدان این برنامه در عمل تاثیر عکس روی بینندگانش می‌گذاشت.

گسترش رپ فارسی به طور زیرزمینی و از طریق اینترنت، به ویژه با توجه به این که قسمت عمده‌ای از آثار زیرزمینی سرشار از فحش و ناسزا بود، باعث شد که دفتر موسیقی وزارت ارشاد در مورد اعطای مجوز به آثار این سبک سخت‌گیرانه عمل کند. مدتی پس از این که قطعه‌ای در سبک «رپ-پاپ» فارسی در عنوان‌بندی مجموعهٔ تلویزیونی «خانه به دوش» از یکی از شبکه‌های تلویزیونی ایران پخش شد، دفتر موسیقی وزارت ارشاد در نامه‌ای به سازمان صدا و سیما از پخش ترانه‌ای با این سبک از رسانه‌ای مانند تلویزیون گلایه کرد. در سال ۱۳۸۴ نیز اولین موزیک «رپ-پاپ» فارسی آهنگ منو ببین با هنرمندی داریا و عماد و بهمن فرجی ساخته شد و از رادیوبی‌بی‌سی نیز پخش شد با این حال، در اواخر سال ۱۳۸۵ خورشیدی آلبومی ۸ قطعه‌ای از مجید غفوری با نام «نگو دیره» منتشر شد که در یکی از قطعه‌های آن بخش‌هایی به سبک رپ توسط یاس خوانده شده بود. شایعاتی در مورد مجوز نداشتن این آلبوم یا مجاز شدن موسیقی رپ شکل گرفت که در نهایت با تایید رسمی مجاز بودن این آلبوم توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، بر طرف شد.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

نسل دوم رپ فارسی

هر چه از گذشت پیدایش رپ در ایران می گذرد ، مخاطب آن نیز افزایش می یابد به گونه ای که بیشتر نوجوانان و جوانان و حتی بزرگسالان نیز این سبک از موسیقی را دنبال میکنند .با جا افتادن رپ در جامعه ، نوجوانان و جوانان علاقه زیادی به رپ و آهنگسازی در این عرصه پیدا کردند .نسل دوم رپ فارس به معنی واقعی به رپکن های جوانی گفته میشود که تقریباٌ از سالِ ۱۳۸۸ به بعد کار خود را شروع کردند .تعداد آنها زیاد است ، اما از بهترینِ آنها میتوان به فدائی (از گروه ملتفت) ، صادق و سینا (30kaas) (از گروه کاغذ -که صادق از این گروه جدا شد-) ، رض و نوید (از گروه دیوار) ، پایا ، جی-دال ، لیتو (از گروه پایدار -که لیتو این گروه را ترک کرد-) و گروه ها و تشکُل های دیگری مانند چریک ، پلاک و ... را نام برد.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

رپ فارسی و خالطور ها

بساری از کسانی که هماکنون عنوان خواننده رپ به خود می‌دهند به اعتقاد بسیاری به معنای واقعی کلمه رپ نمی‌خوانند بلکه تنها ریتم خواندن آنها شبیه به رپ می‌باشد ولی در انتقال معانی که باید در رپ واقعی انتقال پیدا کنند ناتوانند و فقط به چینش چند کلمه بی محتوا کنار هم و تکرار آنها اکتفا می‌کنند. آهنگ‌های این افراد معمولا به درد عروسی و .. خورده و خیلی زود از اذهان پاک می‌شود از این افراد به عنوان خالطور یاد می‌شود مثل ساسی مانکن و حسین مخته، اشکین0098.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

                              خوانندگان رپ ایرانی

برخی از گروه‌های رپ ایرانی که تحت نماد «۰۲۱» فعالیت می‌کنند از خواندن شعرهای دور از ادب پرهیز می‌کنند و یا کمتر از این کلمات استفاده می‌کنند. در حالی که برخی دیگر (مانندزدبازی) در تبعیت از رپ غربی، بدون هیچ ابایی الفاظ دور از ادب را در شعرهایشان به کار می‌برند.

بسیاری از خوانندگان رپ ایرانی قبل از این در انواع دیگر موسیقی شناخته شده نبوده‌اند. از این رو، غالباً خواننده‌ها در ابتدای ترانه‌ها نام خود را می‌گویند تا باعث شناخته شدن آن‌ها توسط شنونده گردد.

برخی ترانه‌هایی که توسط عموم شنوندگان ایرانی به عنوان رپ شناخته می‌شوند، با تعاریف بالا از رپ فارسی مطابقت ندارند. اکثر ترانه‌های ساسی مانکن از این جمله هستند. این ترانه‌ها اکثراً ریتم ۶/۸ سریع و محتوای شاد دارند و تنها شباهت‌شان با رپ فارسی در آن است که قسمت عمدهً متن ترانه به صورت دکلمه و غیر آوازی خوانده می‌شود. اگر چه چنین قطعاتی با سبک ریتم و بلوز نزدیکی بیشتری دارند تا با سبک رپ غربی، با این حال در فرهنگ عامه به عنوان رپ فارسی طبقه‌بندی می‌شوند.

در عرصهٔ موسیقی ایران، می‌توان گروه‌های رپ را به چند دسته تقسیم کرد:

1. گروه‌هایی که مضمون‌های اعتراض‌آمیز سیاسی و اجتماعی را به کار می‌گیرندو بعضا" به دام  (نفی کلی )میافتندو حتی از سوی عامه ی مردم نیز منفورواقع میشوند مانند , دیو ,مهدیار، شاهین نجفی، بهرام، علی قاف که مضمون آنها انتقاد از سیاست‌های اجرایی، فضای حاکم بر کشور و مشکلات ناشی از سیاست‌های غلط برخی از مسوولان است. 
2. گروه‌های که جنبه‌های خشن و مبارزه جویانهٔ سبک گنگستا را جذب کرده‌اندو موسیقیشان مخرب است و حتی مشوق خشونت و بی بند و باری اخلاقیست. این دسته را می‌توان «رپ خوان‌های خیابانی» نامید. در این بخش از گروه‌ها و خواننده‌هایی نظیرزدبازی، رضا پیشرو و حسین ابلیس و تن به ده می‌توان نام برد.
3. گروه‌های اخلاقی‌تر که می‌کوشند ارزش‌های اجتماعی را تذکر بدهند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از, , بی باک، یاس، مهدار، بنیامین ،علی سورنا .البته باید این را نیز گفت که تذکر دادن این ارزش‌ها، زبانی در سطح کوچه و خیابان دارد و بیشتر با نظری مثبت، خوبی‌های قشری به مبارزه با بدی‌های قشری می‌پردازند.
4. رپ‌های نزدیک به جریان‌های غالب موسیقی پاپ، سرگرم‌کننده و رمانتیک. از میان آن‌ها می‌توان به شاهکار بینش پژوه، اردلان طعمه، امیر تتلو و رضایا و حسین تهی و توای‌اف‌ام وگروه سندی و شاهین فلاکت اشاره کرد
5. <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

6.                     اثرات موسیقی رپ بر جامعه و جوانان

   دنیای موسیقی هیپ هاپ (Hip Hop) این باور را به شما می دهد که رپ، راهی شاعرانه برای ابراز احساسات از طریق موسیقی است. البته این درست است، اما آیا آنچه که از موسیقی رپ می شنوید به نظرتان شاعرانه می آید؟ تاثیری که رپ این روزها در سراسر جهان بر روی کودکان ما می گذارد، متاسفانه تاثیری بسیار قابل توجه است. آیا تابه حال واقعاً وقت گذاشته اید تا به یکی از این آهنگ ها خوب گوش کنید؟ منظورم این است که دقیقاً روی کلمات و مفاهیم آنها تمرکز کنید؟ 
   
   تقریباً %80 از آهنگ های رپی که در سراسر جهان در لیست 10 آهنگ برتر هستند، خشونت در خود دارد. این آهنگ ها، عمل کتک کاری یا بدتر از آن کشتن یک نفر دیگر را می ستاید. لازم به ذکر نیست که این خواننده ها عادت دارند آهنگ هایشان را با صدایی بلند و ناهنجار بخوانند که واقعاً نمی توانید بفهمید چه می گویند. یادتان باشد همین خواننده های رپ بودند که به پسر های ما یاد دادند، شلوارشان را زیر باسن نگه دارند و دخترهایمان را به لختی پوشیدن تشویق کردند. آخرین نتیجه نشان دادن یک زن نیمه لخت در کلیپ های آهنگ های رپ چیست؟ 
   
   مطمئناً دختر ها فکر می کنند به این طریق است که می توانند مورد توجه پسرها و مردها قرار بگیرند و محبوب تر شوند. چیز دیگری که به نظر می رسد موسیقی رپ ستایش می کند، این است که مهمترین فاکتور در انتخاب یک زن خوب، هیکل و اندام اوست. به خاطر همین است که خیلی از دخترهای نوجوان ما دچار اختلالات و مشکلات خورد و خوراک و سایر مشکلات احساسی شده اند. آنها فکر می کنند با چیزی که یک دختر نوجوان باید باشد، فرسنگ ها فاصله دارند. موسیقی رپ، مشروب خواری و سکس را هم ستایش می کند؛ که دو مورد از مهمترین مشکلات رایج میان جوانان امروز است. 
   البته رپر های زیادی هستند که شعرهایشان کاملاً پاک است و سعی می کنند درمورد موضوعات مثبت رپ کنند. گرچه تعداد این خوانندگان خیلی کم است اما مطمئناً خواننده های رپی هستند که پیام های خوب و مثبت به جوانان و نوجوانان ما میرسانند. یکی از این رپر ها ویل اسمیت (Will Smith) است که به هیچ عنوان از مفاهیم منفی در اشعار خود استفاده نمی کند. 
   موسیقی رپ ابتدا به شکل شکل شعرگونه موسیقی شروع به کار کرد، و این روزها توسط کسانی که رپ را برای خشونت و سایر راه های خود تخریبی استفاده می کنند، مورد سوء استفاده قرار گرفته و خراب شده است. 
7. <<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
   
                    آیا موسیقی رپ برای نوجوانان خطرآفرین است؟ 
   
   طبق تحقیقی که برای بررسی تاثیر ویدئوهای موسیقی رپ بر سلامت فیزیکی و احساسی نوجوانان انجام گرفت، مشخص شد نوجوانانی که زمان بیشتری را صرف تماشای ویدئو کلیپ های سرشار از خشونت و سکس آهنگ های رپ می کنند، این رفتارها را بیشتر در زندگی واقعی خود انجام می دهند. 
   پس از بررسی 522 دختر سیاهپوست بین سنین 14 تا 18 سال از طبقه متوسط تا پایین جامعه، محققان دریافتند که درمقایسه با آنهایی که هیچوقت یا کمتر چنین ویدئو کلیپ هایی تماشا می کنند، نوجوانانی که حداقل 14 ساعت در هفته این ویدئو ها را تماشا می کنند، رفتارهای مخرب بیشتری از خود نشان می دهند. دراین تحقیق یکساله، این افراد اعمال زیر را تجربه کرده اند: 
   
   تمایل آسیب رسانی به معلم، سه برابر بیشتر 
   تمایل به دستگیری، 2.5 برابر بیشتر 
   تمایل به داشتن شریک جنسی متعدد، دو برابر بیشتر 
   تمایل به ابتلا به بیماری هایی که از طریق جنسی منتقل می شود، استفاده از موادمخدر، یا نوشیدن مشروبات الکلی، 1.5 برابر بیشتر 
   دکتر رالف جی دیکلمنته، محقق، عنوان می کند، "مهمترین هشدار نتایج این تحقیقات این است که ما رابطه ای بین خشونت و یک یا دو مورد از این رفتارهای خطرساز پیدا نکردیم، بلکه با یک رشته از این رفتارها پیدا کردیم." 
   
   تحقیق او که در نسخه مارس مجله سلامت عمومی در امریکا منتشر شد، روی دخترهای سیاهپوستی کار شده بود که در بیرمینگهام زندگی می کردند و همه آنها فعالیت جنسی داشتند. بااینکه محققان عادات این دختران را در موقع تماشای این ویدئو کلیپ ها و انواع و اقسام این ویدئو ها را بررسی کردند، رپ گنگستری، محبوب ترین نوع رپ میان دخترانی بود که رفتارهای مخرب داشته اند. 
   
   دکتر دیکلمنته می گوید، "ما می خواستیم روی دختران جوان با نژاد افریقایی-امریکایی، جمعیتی که بسیار آسیب پذیر هستند، تمرکز کنیم. در این ویدئو کلیپ ها، قدرت در دست مردان است و زنان فاقد قدرتند، درنتیجه پست و زیر دست هستند. مطمئن نیستم که رفتارهای مخرب در دختران تحقیق ما به خاطر این مسئله بوده باشد.آنها بیشتر فقط چیزی که در این کلیپ ها می دیده اند را تقلید می کردند. زنان این کلیپ ها کار و بارشان خوب است، با مردان قوی و مهم رابطه دارند، به کلوپ های خوب می روند و لباس های قشنگ می پوشند. برای این دخترها، این چیزها، مطمئناً چیز بدی نبوده است." 
   
   البته این اولین باری نیست که این موسیقی انقلابی متهم مشکلات اجتماع شده است. از الویس پریسلی تا کولومبین، هم در گذشته مسئول رفتارهای ضد اجتماعی و انقلابی جوانان شناخته شده است. اما موسیقی رپ، نگرانی ویژه ای را ایجاد کرده است. 
   
   دکتر سوزان باتروس، رئیس بخش مربوط به امراض رفتاری و رشد کودکان، میگوید، "اگر کودکان بین 2 تا 18 سال، 7 ساعت از روز خود را صرف نوعی از رسانه ها می کنند. ما می دانیم که با قرار گرفتن مکرر در معرض اینگونه رسانه ها، حساسیت زدایی میشود و باعث می شود چنین رفتارهایی طبیعی و نرمال به نظر برسند. به خاطر همین نتیجه تحقیق دکتر دیکلمنته به نظر من اصلاً عجیب نمی آید." 
   
   باتروس ادامه می دهد، "شما نمی توانید مثل کبک سرتان را در خاک فرو کنید و انتظار داشته باشید بچه هایتان فقط به چیزهای خوب و مفید نگاه کنند. والدین باید بدانند که بچه هایشان در معرض چنین رسانه هایی قرار دارند. مطمئناً موسیقی رپ تنها موسیقی نیست که الگوی بد را به تصویر می کشد یا می تواند بر رفتار نوجوانانتان تاثیر منفی داشته باشد و همه آهنگ های رپ هم مشکل دار نیستند. تقریباً 1000 تحقیق تاکنون درمورد تاثیر رسانه ها بر رفتارهای نوجوانان و کودکان انجام گرفته است و همه آنها به این نتیجه رسیده اند که تاثیر نیرومندی دارد." 
   

    موسیقی به عنوان یکی از ابزار هنری همواره یکی از علایق اصلی مردم جهان به شمار می رود و در کشور ما نیز موسیقی به عنوان یک هنر اصیل و با ریشه که سابقه زیادی در تاریخ کشورمان دارد شناخته می شود و بسیاری از مردم ما با این رشته هنری انس دارند . البته با ورود اسلام به کشورمان و موسیقی ایرانی به دلیل نگرش اعتقادی مردم به سمت موسیقی سنتی و آرام رشد یافت و علاوه بر آن موسیقی های محلی قومیت های مختلف کشورمان نیز به عنوان سند زنده میراث فرهنگی ایران باعث شد موسیقی در ایران جایگاه ویژه ای داشته باشد و هیچ گاه از محدوده خط قرمز های دینی نیز فراتر نرود اما طی سالیان اخیر و در کنار صدها کالا و فرهنگ دیگر که با ناتوی فرهنگی متاسفانه پای آن به کشور ما باز شد موسیقی وارداتی نیز خیلی زود در عرصه هنری کشور وارد شد و با تبلیغات گوناگون و هجمه شدید در میان جوانان کشورمان رواج یافت .

   موسیقی های وارداتی پاپ و جاز و راک و در این اواخر رپ در حالی به کشور ما وارد شدند که موسیقی سنتی ایرانی به شدت در حال خطر بود و یک اراده پنهان مسئولین فرهنگی بر این شکل گرفت که این موسیقی ها در کشور رواج پیدا کنند و به راحتی در فضای های عمومی به اجرا بپردازند و حتی صاحب جشنواره و فستیوال هم بشوند . ظهور خوانندگان مشهور پاپ که از سال های میانی دهه ۷۰ آغاز شد آنچنان موجی را به راه انداخت که که تب مشهور شدن در این حوزه نیز مانند خیلی از حوزه های دیگر هنری مانند سینماو تلویزیون فراگیر شد و خیلی ها در دل آرزوی یک خواننده مشهور شدن را پروراندند اما خیلی زود موسیقی های ریتمیک و هیجانی که با اهداف و پشت پرده های خاصی تولید و منتشر می شدند توسط همان کسانی که مترصد استفاده فرصت برای انحراف جوانان کشورمان بودند به میان جوانان آمد و با گستر فضای ارتباطات دیگر جلوگیری از آن به همین سادگی نبود . 

   موسیقی رپ و راک به عنوان موسیقی های ریتمیک که بر اساس سبک غرب و با هدف ترویج مضامین غیر اخلاقی و به خصوص با تاکید بر روابط غیر اخلاقی پا به عرصه وجود گذاشته اند در یکی دو سال اخیر و با اهداف از پیش تعیین شده غربی با نفوذ در ماهواره و اینترنت سعی کرده اند جای پای محکمی برای خود در عرصه موسیقی کشورمان ایفا کنند اما چون نتوانستند به طور رسمی از مجاری قانونی تکثیر شوند به رشد قارچ گونه خود در محیط مناسب وب ادامه دادند. هم اکنون صدها سایت اینترنتی به طور خاص روزانه ده ها آهنگ از افرادی که هیچ نام و نشانی ندارند بر روی اینترنت قرار می دهد و این سایت ها بدون هیچ گونه نظارتی به کار خود ادامه می دهند . از طرف دیگر استودیو های زیر زمینی که البته به مدد این فراگیری های بی حد و حصر هم بدون هیچ گونه مجوزی تاسیس شده اند به راحتی و بدون مزاحمت نیروی انتظامی و یا وزارت ارشاد به کار تولید این موسیقی های بی محتوا و فاسد می پردازند و حتی به راحتی در روزنامه های کثیرالانتشار آگهی چاپ می کنند . اما برای پیگیری بیشتر این موضوع خبرنگار بولتن نیوز با نفوذ مخفی در برخی از این استودیو ها و بررسی حواشی و پیامدهای آن به بررسی میدانی این موضوع پرداخت :

    از روی یکی از آگهی های چاپ شده در یک روزنامه معروف که در آن ادعا شده است که اسپانسری صد در صد خوانندگی افراد را به عهده می گیرد به آدرسی حوالی میدان انقلاب می روم . استودیو موسیقی . . . . . در زیر زمینی تاریک و نمور در یک خانه متروک قدیمی در انتهای یک کوچه بن بست قرار دارد . زنگ را که می زنم با چند بار سوال پیچ شدن می توانم مجوز ورود را دریافت کنم . اینجا به هرچیزی شبیه است جز به یک استودیو موسیقی . بلافاصله یکی از افراد که مثل بادیگارد ها به نظر می رسد و به نظر برای مسابقات مردان آهنین بیشتر مناسب است تا اینجا به سراغم می آید و بعد از بررسی هویتم من را با خود به درون استودیو جایی تقریبا دو طبقه زیر زمین می برد . چراغ هایی کم سو که شاید به دلیل ایجاد فضایی رمانتیک روشن هستند در کنار صورتک های سرخ پوستی که به دیوار زده اند فضایی مخوف را ساخته اند . بلافاصله فرمی را تحویلم می دهند تا اطلاعاتم را پر کنم و از اینجاست که کم کم سر صحبت را باز می کنم . صاحب استودیو که ادعا می کند خواننده معروفی است و با خواننده های معروفی آلبوم (البته به شکل زیر زمینی) بیرون داده است بلافاصله با زبان چرب و نرم سراغ مسائل مالی می رود و تضمین می کند در ازای گرفتن چند صد هزار تومان یک آهنگ رپ به تو تحویل دهد و اگر بتوانی مبلغ را از میلیون بالاتر هم ببری تضمین می کند که با یکی از خوانندگان معروف زیر زمینی مانند علیشمس و یا حسین تهی و یا علی عبدالمالکی هم برایت آهنگ مشترک منتشر می کند.البته شرطی هم برای کار دارد و آن هم این است که در بخشی از کار باید صدای یک دختر هم به عنوان صدای پس زمینه خوانده شود اما وقتی تعجب ما را می بیند می گوید این خانم کارمند ثابت ما است و باید خرج اش در بیاید و به علاوه آهنگتان به راحتی توسط سایت های . . . موزیک و . . . . موزیک که با طرف قرارداد هستند پخش می شود و به وزارت ارشاد نمی رود که بخواهد برای شما مشکلی ایجاد شود . این خواننده توصیه می کند که فعلا با یک اسم مستعار وارد عرصه شوید تا در سطح زندگی هم با مشکلی روبرو نشویم . در همین سوال و جواب ها هستیم که درب اتاق کوچکی که فکر می کردیم انباری است باز می شود و دختر و پسری خندان با بدترین وضع حجاب از اتاق بیرون می آیند و در حالی که به شدت از آقای خواننده تشکر می کنند آن جا را ترک می کنند . تازه می فهمیم که آن اتاق در واقع اتاق ضبط صداست . به هر حال با یک بهانه ای از آنجا خدا حافظی می کنیم و به سراغ نشانی بعدی میرویم .نشانی بعدی در حوالی بلوار کشاورز قرار دارد . باز هم یک زیر زمین منتها این بار در یک آپارتمان نسبتا شیک . انگار زیر زمین بودن وجه مشترک این استودیو هاست و شاید به همین دلیل اسمشان شده استودیو های زیر زمینی و موسیقی های تولیدی شان را هم موسیقی های زیر زمینی می گویند. وارد که می شویم جا به زور برای دو یا سه نفر هست . در حقیقت انباری یکی از واحد ها تبدیل شده به مکانی برای تولید موسیقی! صاحب استودیو سر و وضع مناسبی ندارد و انگار در حال خودش نیست . کمی که اطراف را نگاه می کنم از شیشه های مشروب به راحتی علت این سر و وضع و رفتار را متوجه می شوم . اولین سوالش این است که برای خواندن دختر مراجعه کرده ام یا پسر .انگار خوانندگی زنان و دختران کاسبی ثابت این استودیو هاست .وقتی پاسخم را می شنود رقم های عجیب و غریب پیشنهاد می دهد و برای نمونه کار هم نشانی یک پارتی مختلط در لواسان را می دهد که با حضور در آنجا با نمونه کارها آشنا شوم و بعد با صرفه هزینه ای بین یک تا سه میلیون به یک خواننده مشهور تبدیل شوم.

   نشانی سوم حوالی ونک قرار دارد . اینجا هم با کلی سوال پیچ وارد می شوم اما در ورود تقریبا خشکم میزند و با صحنه های رقت انگیزی رو برو می شوم که ترجیح می دهم فرار را بر قرار ترجیح بدهم تا لا اقل دینم را حفظ کنم . اما انگار در این مراکز حیا و عفت و . . . هیچ جایگاهی ندارد . به یکی دو تا استودیو زیر زمینی دیگر هم سر میزنم .

   وجه مشترک این استودیوهای تولید آهنگ های رپ بر رواج فساد اخلاقی و بی بند و باری هایی که از اساس پایه به وجود آمدن این سبک موسیقی بوده است قرار دارد . در مضامین شعر های این نوع موسیقی به راحتی کانون خانواده به عنوان اصلی ترین نهاد امن در جامعه مورد هدف قرار می گیرد و رواج بی بند و باری و هرزگی تبلیغ می شود . در بسیاری از این اشعار به تعریف از اندام زنان می پردازند و متاسفانه روابط غیر اخلاقی را امری عادی جلوه می دهند . نکته بسیار مهم این است که این استودیوها و خوانندگان این سبک موسیقی خود در واقع موروج اصلی فساد و بی بند و باری هستند که در همین زمینه دستگیری هر از چندگاهی خوانندگان معروف زیرزمینی موسیقی رپ مانند ساسی مانکن و . . . در پارتی های مختلط و به همراه دختران جوان فریب خورده نمونه بارز این موضوع است . اساس موسیقی رپ نشانه رفتن سواستفاده از زنان در این حوزه است و روانشناسان هشدارهای زیادی در خصوص شنیدن این نوع موسیقی ها داده اند که علاوه بر موضوع ترویج بی عفتی اثرات بدی هم در روان افراد بر جا می گذارد .

   حال این سوال مطرح است که مسئولین فرهنگی به عنوان عوامل پیشگیری این موضوع چه کاری برای جلوگیری از ترویج این موسیقی بی هویت انجام داده اند ؟ آیا انفعال مسئولین وزارت ارشاد در برخورد قاطع با موسیقی های بی هویت وارداتی و عدم نظارت آنان نمی تواند سرنوشتی خطرناک برای جوانان علاق مند به حوزه موسیقی را به همراه داشته باشد؟ از طرف دیگر چرا این وزارتخانه نباید نظارت دقیقی روی فعالیت استودیو های موسیقی داشته باشد و چرا باید این استودیو ها به محلی برای روابط نا مشروع و بی بند و باری تبدیل شود . از طرف دیگر مسئولین انتظامی چرا خود را به خوابی خودخواسته زده اند و در مقابل این انحرافات آشکار موضعی اتخاذ نمی کنند و به راحتی به این مراکز اجازه می دهند که به تبلیغ بپردازند و جوانان ساده لوح که شاید شهرت آمال آرزویشان باشد را در منجلاب فساد و تباهی غرق کنند؟چرا نیروی انتظامی همانطور که در بحث شرکت های هرمی قاطعانه عمل می کند در قبال این استودیو های بی مجوز و بی هویت اقدامی محکم انجام نمی دهد؟

   به هرحال موضوعی که روشن است این است که متاسفانه حوزه تولید موسیقی رپ در کشور ما روز به روز گسترش می یابد و به شکلی خطرناک در بین جوانان رشد پیدا می کند و در سایه غفلت مسئولان دست های پنهان هم فقط به سبب پول به گسترش این بی اخلاقی دامن می زنند اما خوب است در این زمینه کمی بیشتر تامل شود و از یک انحراف در بین جوانان جلوگیری شود.